Helaas, ook ik heb moeten ondervinden dat ZZP niet alleen staat voor Zelfstandig Zonder Personeel. ‘Zelfstandige Zonder Poen’ past mij op dit moment beter.
Positief als ik ben, dacht ik, dat zelf in actie komen naar weer zo snel mogelijk op eigen benen kunnen staan, iets goeds was.
Maar het UWV vindt het maar niks als je als zelfstandige aan de slag wilt gaan. Ja, als je het voor het eerst probeert, dan zijn ze heel begaan en bieden de beste regelingen. Maar als je 12 jaar lang een minuscuul eigen bedrijfje hebt gehad naast je normale werk, met een omzet van 1.000 euro op jaarbasis, dan verdien je geen hulp meer. Ze zien mij schijnbaar als één van die ZZP-ers die niet kunnen aarden bij een baas en keer op keer een poging wagen tot de start van een eigen bedrijfje om keer op keer te ontdekken, dat zij daarvoor niet geschikt zijn.
Eind december besloot ik, zonder er echt serieus over na te denken, de mogelijkheden te onderzoeken voor een eigen bedrijf. Ik zette een website op en won info in. Daarnaast plaatste ik op social media dat ik werk zocht, bij een baas of als freelancer. En toen er inderdaad van meerdere kanten opdrachtgevers met freelanceklussen bij mij aanklopten, dacht ik ‘Het is nu of nooit’.
Dus ja, ik heb in januari best wat uurtjes gestoken in een serieuze start van Textburo Steffers. Dat kostte geld en dat kostte tijd. Maar wat ben ik goed bezig, hè UWV? Fijn hè, dat ik zo snel weer wil verdergaan zonder jullie hulp? En goed hè, dat ik jullie geen poten uitdraai door achterover leunend, slapend rijk te worden? Ik ben toch echt jullie ideale klant?
Maar zo ziet het UWV het niet. De uren die je in de start van je eigen bedrijf steekt, dat zijn uren die zíj niet gaan betalen. Nee, jij bent nu eigen baas. Dus je betaalt jezelf maar. Dat je de eerste 2 maanden geen cent verdient en alleen maar investeert, daar gaat het niet om. Je bent aan het werk. Je gelooft dat je een eigen bedrijf kunt beginnen. Dus dan heb je ons niet (meer) nodig.
En was ik niet die eerlijke Anke, dan had ik gewoon het volle pond – waar ik bijna 20 jaar voor heb gewerkt – gekregen. En had ik niet een vorm van trots, dan had ik niet aan het UWV doorgegeven, dat ik máár 30 uren had gewerkt aan mijn eigen bedrijf. Nee, ik geef 100 uur door. Want zoveel uren waren het toch zeker wel.
Het erge is, dat ik het allemaal nog eens bekeken en berekend heb. En wat blijkt. De website heb ik in mijn ‘vakantie’, eind december, al gemaakt. En Moordgame voelde als werken, maar had een hobbymatige insteek. Hoeveel uren heb ik nu eigenlijk echt gemaakt? Toch die 30?
Patser dat je bent! Moraalridder met je mooie praatjes! Had vaker lui achterover gaan zitten, had je minder goed ingelezen, was minder voorbereid gestart, had je bek gehouden. Gebruik je vrije tijd liever voor zaken die wel iets opleveren! Of nog beter, ga voorlezen in een bejaardenhuis. Daarvoor krijg je meer terug dan van het UWV.